Święto Chrztu Pańskiego

1. Wspomnienie wydarzenia nad Jordanem, gdzie Pan Jezus przyjął chrzest, a także gdzie Bóg potwierdził, że jest On Jego Synem, kończy okres Narodzenia Pańskiego. Od jutra w liturgii rozpoczyna się tak zwany okres zwykły, w ciągu roku. Jednak tradycyjnie przedłużamy śpiewanie kolęd do 2 lutego, czyli do święta Ofiarowania Pańskiego, zwanego u nas Matki Bożej Gromnicznej, które bezpośrednio wiąże się z Bożym Narodzeniem. Zapamiętajmy dziś słowa samego Boga o Jezusie: „To jest Mój Syn Umiłowany, Jego słuchajcie”.

2. Wspominając chrzest Pana Jezusa w Jordanie, myślimy także o naszym chrzcie, który jest początkiem i fundamentem naszego chrześcijańskiego życia, czyli naszej przyjaźni, komunii z Panem Bogiem. W tym sakramencie otrzymaliśmy godność przybranego dziecka Bożego i dar Bożej miłości. Zostaliśmy też włączeni do wspólnoty Kościoła. Przyjęcie chrztu jest dla nas jednocześnie wielkim zobowiązaniem. Musimy bowiem podążać drogą coraz większego upodabniania się do Chrystusa, to znaczy kochać Go coraz więcej i uczyć się od Niego, jak kochać bliźnich. Jeśli nasza komunia z Bogiem będzie coraz doskonalsza, jako chrześcijanie będziemy stawać się ludźmi wyczulonymi na piękno duchowe i moralne, rozmiłowanymi w tym, co szlachetne, wartościowe, prawdziwie wielkie.

3. Od uroczystości Objawienia Pańskiego trwa w naszym rektoracie kolęda – czyli wizyta duszpasterska. Pragniemy odwiedzić wszystkich naszych parafian, aby zanieść do domów i rodzin Boże błogosławieństwo. Jest to przede wszystkim wizyta duszpasterska, podczas której zapraszamy wszystkich do wspólnej modlitwy, rozmowy o wierze. Kolęda ma także służyć lepszemu wzajemnemu poznaniu się, zbliżeniu duszpasterza do powierzonych ich trosce parafian i odwrotnie. Niech to będzie okazja do rozmowy o radościach i smutkach odwiedzanych rodzin oraz o sprawach całej naszej wspólnoty rektoralnej. Prosimy już tradycyjnie o przygotowanie krzyża, świec, wody święconej i kropidła.            

Ks. Jan Klimek, rektor