12 Niedziela Zwykła
Przeżywamy dziś 71 rocznicę likwidacji szpitala przez władze nazistowskie. W chwili wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku w Krajowym Zakładzie dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie (obecnie Szpital Specjalistyczny im. dr J. Babińskiego SPZOZ w Krakowie) przebywało ponad 1000 pacjentów. Planowe działania administratorów niemieckich, polegające między innymi na drastycznym ograniczeniu racji żywnościowych spowodowały śmierć wielu z nich. Był to pierwszy etap eksterminacji.
W dniach 8 i 11 września 1941 roku ze szpitala w Kobierzynie wywieziono do Szpitala w Zofiówce (dzielnica Otwocka) 91 żydowskich pacjentów, którzy 18 sierpnia 1942 roku zostali straceni w Obozie Natychmiastowej Zagłady w Treblince.
W dniach 22 i 23 czerwca 1942 roku nastąpiła ostateczna likwidacja kobierzyńskiego Szpitala. Spośród 566 pacjentów, tych którzy nie nadawali się do transportu zamordowano na miejscu, spoczywają oni na dawnym cmentarzu szpitalnym, pozostali wywiezieni zostali do obozu zagłady KL Auschwitz i tam natychmiast straceni, mieli bowiem pozostać bezimienni.
Na dawnym cmentarzu szpitalnym – dzisiaj Cmentarzu Komunalnym przy ul. Czerwone Maki w Krakowie - znajduje się odsłonięty w 1967 roku pomnik upamiętniający Pacjentów Szpitala, którzy zostali pomordowani na terenie Szpitala w czasie jego likwidacji w czerwcu 1942 roku zastrzykami z fenolu bowiem nie nadawali się do transportu do Niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady KL Auschwitz-Birkenau.
Pomnik upamiętniający pacjentów powstał według projektu prof. Józefa Sękowskiego i był realizowany w dwóch etapach. Pierwsza część z nazwiskami pacjentów odnalezionymi w archiwum państwowym w Krakowie powstała w 60 rocznicę likwidacji Szpitala i została odsłonięta w dniu 23 czerwca 2002 roku. Cześć druga upamiętniająca żydowskich pacjentów, których nazwiska odnalezione zostały w 2005 roku w Instytucie Yad Vashem w Jerozolimie została odsłonięta w dniu 28 czerwca 2007 roku.
2 grudnia 2009 roku, w 90. rocznicę powstania Szpitala, została odsłonięta i poświęcona tablica upamiętniająca Norberta Chmielewskiego i Stanisławę Pałys, którzy uratowali Walerię Białońską jedyną pacjentkę ocaloną z pogromu 1942 roku.
W kalendarzu liturgicznym w tym tygodniu:
W poniedziałek uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Jest on jedynym świętym oprócz Matki Bożej, którego narodzenie wspomina się w kalendarzu liturgicznym Kościoła. Wynika to z niezwykłego znaczenia tej postaci w historii zbawienia jako poprzednika Mesjasza i ostatniego z proroków.
W środę zapraszamy na mszę św. wspólną połączoną z nowenną do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i z uczczeniem relikwii bł. Jana Pawła II.
We czwartek wspomnienie św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa i doktora Kościoła.
Był on jednym z największych Ojców Kościoła. Żył na przełomie IV i V wieku. Występował przeciwko nauce Nestoriusza. Bronił prawdy o Bożym macierzyństwie Maryi na soborze w Efezie.
W piątek wspomnienie św. Ireneusza z Lyonu, biskupa i męczennika.
W dziele „Przeciw herezjom” Ireneusz przedstawił wszystkie błędy, jakie nękały pierwotne chrześcijaństwo. Jest to niezmiernie ważny dokument. Zbija on błędy i daje wykład autentycznej wiary. Zawiera nie tylko indeks herezji, ale także sumę tradycji apostolskiej i pierwszych Ojców Kościoła.
W sobotę uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Ta uroczystość uwypukla rolę dwóch filarów Chrystusowego Kościoła. Zarówno św. Piotr, jak i św. Paweł są bez wątpienia najbardziej wybitnymi uczniami Jezusa z Nazaretu. Wierność Jego nauce potwierdzili męczeńską śmiercią w Rzymie.
Bardzo proszę, aby rodzice przypomnieli swoim pociechom o mszy św. na zakończenie roku szkolnego. Pamiętajmy w tym tygodniu o modlitwie w intencji dobrych wakacji dla wszystkich dzieci.
Wszystkim ofiarodawcom i dobrodziejom naszego kościoła, wszystkim, którzy się z nami tutaj modlą, składamy serdeczne Bóg zapłać. Niech Wam dobry Bóg we wszystkim błogosławi.
Ks. dr Jan Klimek, rektor i kapelan szpitala
